Rota

Oto obowiązująca wersja hymnu przyjęta w dniu nadania naszej szkole imienia Marii Konopnickiej:

 

Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród,

Nie damy pogrześć mowy!

Polski my naród, polski lud,

Królewski szczep piastowy,

Nie damy, by nas zgnębił wróg...

- Tak nam dopomóż Bóg,

Tak nam dopomóż Bóg!

 

Do krwi ostatniej kropli z żył

Bronić będziemy Ducha,

Aż się rozpadnie w proch i pył

Krzyżacka zawierucha.

Twierdzą nam będzie każdy próg...

- Tak nam dopomóż Bóg!

Tak nam dopomóż Bóg!

 

Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz

Ni dzieci nam germanił,

Orężny stanie hufiec nasz,

Duch będzie nam hetmanił,

Pójdziem, gdy zagrzmi złoty róg...

- Tak nam dopomóż Bóg. Tak nam dopomóż Bóg!

---

ROTA - polska pieśń patriotyczna

Wiersz Marii Konopnickiej w pierwotnym zamierzeniu autorki był protestacyjną odpowiedzią na ustawę rządu pruskiego o przymusowym wywłaszczeniu Polaków z ziemi i stanowił punkt kulminacyjny poetyckiej i publicystycznej kampanii Konopnickiej przeciwko germanizacyjnej polityce niemieckiej. Pierwodruk Roty ukazał się w krakowskim piśmie "Przodownica" w 1908 r., a pierwsze osobne wydanie w Oświęcimiu w 1918 r. Pieśń przeznaczona początkowo dla Wielkopolski, została wkrótce opublikowana w "Gwiazdce Cieszyńskiej" i "Gazecie Polskiej" w Chicago.  Uroczyste obchody Roku Grunwaldzkiego w 500-lecie bitwy ugruntowały popularność pieśni. Rota wykonana została po raz pierwszy 15 lipca 1910 r. ( muzykę skomponował Feliks Nowowiejski ) przez chóry z całej Polski podczas odsłonięcia Pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie. Okres największej żywotności pieśń przeżywała przed odzyskaniem niepodległości w 1918 r. oraz w czasie stanu wojennego. W świadomości Polaków Rota uważana jest za drugi hymn narodowy. Miarą popularności pieśni były jej liczne trawestacje i naśladownictwa.

---

 Manifestacja pod Pomnikiem Grunwaldzkim w Krakowie
 fot. z 15 lipca 1910 r.

"Rotą Konopnickiej zmartwychwstawa
Polska dzisiejsza. Należy się jej za to
od narodu pomnik..."

Kazimierz Tetmajer

---

Fotokopia rękopisu Roty